Spisek

... jaka wieś, taki spisek...

Wczoraj burmistrz zaszczycił swoją obecnością sąsiednią wieś, która przynależy do naszego okręgu wyborczego. Chłop, roznosząc listy do wyborców, spotkał się z dużą życzliwością i zainteresowaniem ludzi, postanowił więc wziąć udzial w owym zebraniu. Może rzeczywiście zdarzy się, że zostanie radnym. Będzie wówczas miał wstępny obraz, czego ludzie oczekują od decydentów, z jakimi problemami się zmagają. W pewnym momencie, podczas monologu burmistrza na temat, ileż to on zrobił dla gminy w mijającej kadencji, sekretarz gminy, ku ogromnemu zdziwieniu Chłopa, wyciągnęła z dokumentów nasz list do wyborców, a burmistrz powiedział, co następuje:

-Tylko obecny pan radny dba o wasze interesy. Na nikogo innego nie można w tej kwestii liczyć. Przykładem jest wyremontowana własnymi rękami świetlica- tu wskazał nasz wiejski lokal publiczny.

- Tylko radny i pani sołtys przy niej pracowali-mówił dalej.

Na te słowa Chłop wstał i poprosił o głos. Wyjaśnił, iż kandydowanie na stanowisko radnego nie ma nic wspólnego z osobistymi sprawami pomiędzy obecnym radnym, a nim. Po prostu pewne rzeczy widzimy inaczej i chcemy innej rzeczywistości, niż ta, jaką zastaliśmy 10 lat temu, a która trwa i trwa i końca nie widać.

Kwestia świetlicy dała wyjaśnić się bardzo prosto.

Na ostatnim zebraniu wyraziliśmy chęć odremontowania jej własnym nakładem pracy. Sama chciałam wziąć udział w malowaniu, bo bardzo lubię operować pędzlem. Nie ważne, czy robię decoupage, maluję ściany w pokoju, czy drzewka w sadzie. Radny, wraz z sołtyską, poinformowali nas, że nie możemy tego zrobić, gdyż na remont musi być przetarg. Zrobi to wyłoniona firma. I pewnego pięknego wieczoru, pod osłoną mroku, nakryliśmy panią sołtys wraz z radnym, jak w pośpiechu, niczym mróweczki, krzątali się przy malowaniu i porządkowaniu świetlicy.

Nawiasem mówiąc, panią sołtys i naszego radnego-kawalera lat 50, łączy jakaś tajemnicza więź, mam nadzieję, że tylko emocjonalna. Z resztą, co mnie to obchodzi, jaka. W każdym razie, gdy zwracamy się do radnego, pani sołtys poczytuje to za atak na jej pupila. Traktuje go jak chorego pieska, którym ma obowiązek się opiekować. Przeszkadza nam to w kontaktach z radnym i nie ukrywam, koszmarnie mnie wkurza.

Remont ów, przeprowadzony cichaczem, był elementem kampanii wyborczej, kto wie, czy nie samego burmistrza. Podejrzewam, że odbyło się to tak:

-Pani sołtys, tu są ekstra fundusze, weźmie pani radnego, nic nikomu nie powie, a potem powie się tym, co chcą głosować na konkurencję, a nie na naszego radnego, że oni nic nie robią, tylko nasz radny pracuje.

Nie podejrzewam bowiem naszej pani sołtys o taki spisek.

To są oczywiście moje przypuszczenia, mogło być troszkę inaczej. W każdym razie, nie ważne, kto był inicjatorem tej manipulacji, od razu spisek został przez nas zrozumiany i mieliśmy czas przygotować się na tę okoliczność. Chłop wytłumaczył zebranym, jak to z naszą świetlicą było. I komu było łyso? Argumentów drugiej stronie zabrakło.

Gdy wieczorem usłyszałam od własnego chłopa relację ze spotkania, mowę mi odjęło, że burmistrz przechowuje w swoich dokumentach nasz list. Widzę oczami wyobraźni, jak obecny radny biegnie z kartką w pysku na skargę do burmistrza. Dostarczyliśmy go radnemu pod same drzwi. Z listu jestem dumna. Chciałam zawrzeć w nim swoje rozczarowanie, w miarę możliwości, w kulturalny sposób. Jestem poruszona, że burmistrz pochylił się nad nim i podjął dyskusję. Tylko, że taką dyskusję powinien podjąć radny. W końcu Chłop nie kandyduje na stanowisko burmistrza i nie musi wchodzić z nim w bezpośrednią konfrontację. Ale z drugiej strony merytoryczna rozmowa robi dobre wrażenie. Chcąc czy nie, burmistrz wyświadczył nam przysługę.

Z drugiej strony, co to za metody, jeżdżenie po wsiach i opowiadanie ludziom, że mieszkańcy naszej wsi są aspołeczni, że nic nie robią, że udziela się jedynie pani sołtys i radny. W jakim świetle stawia to ludzi, którzy są bogu ducha winni, gdyż nikt ich nie poinformował o planowanych pracach?

Dziś rano, przed naszym własnym wiejskim zebraniem, Chłop wsiadł na rower i rozwoził ludziom swój list wyborczy. Zdał ludziom relację ze wczorajszego spotkania w sąsiedniej wsi. Ludzie mają własne problemy, z którymi się zmagają. Jak jeszcze usłyszeli o zarzucie lenistwa i braku ich zaangażowania w remont świetlicy, szlag ich trafił.

-Rozmawiałeś na temat świetlicy z panem Z?- pytam. Pan Z to również przesiedleniec z dużego miasta. Starszy człowiek, który emeryturę chciałby spędzić w spokojnym miejscu, niekoniecznie w cieniu wiatraków.

-Tak, rozmawiałem.

-Coś powiedział?

-Tak

Czekam chwilę, aby usłyszeć, co powiedział pan Z. Nie doczekałam się.

-No powiesz mi wreszcie, co powiedział?

-A to chuje!

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

...relacja z dzisiejszego spotkania, a właściwie refleksje z nim związane, w następnym poście.