Temat z jajami.

A bo jakże to inaczej, jeśli wszędzie królują jaja ;-)

Podczas mojej wizyty we Wrocławiu dwa tygodnie temu, postanowiłam odwiedzić Muzeum Etnograficzne. Poszłam tam nie tylko, jako zwiedzający, ale przede wszystkim, jako... szpieg.
-Sprawdź wszystkie ich zabezpieczenia, obejrzyj okna, czy mają zamki w klamkach- szeptał mi konspiracyjnie przez telefon do ucha Chłop, kiedy znalazłam się na terenie muzeum.
No ładnie- pomyślałam sobie. Jak zacznę macać ich systemy zabezpieczeń, wywalą mnie na zbity ryj.


Moje szpiegostwo miało na celu konfrontację przepisów z ustawy o muzeach z rzeczywistością. Jako właściciele prywatnego muzeum, musimy spełnić szereg wymogów związanych z bezpieczeństwem obiektu, jakie nakłada na nas ustawa. Sęk w tym, że ustawy są tak pisane, aby przeciętny obywatel niewiele z tego zrozumiał. Interpretacja tego, co wyszło z głowy (chyba) prawników, daje bardzo szerokie pole do popisu. Najlepiej zatem rzecz sprawdzić w praktyce, albo zastosować wszystkie zabezpieczenia, ku czemu się skłaniamy, aby nikt się do nas zwyczajnie nie przyczepił.

Muzeum Etnograficzne chyba jest dobrze strzeżonym obiektem, ponieważ nijak nie mogłam dostać się w pobliże okien. Były zaklejone, a dostęp do nich uniemożliwiały gabloty. Machnęłam zatem ręką na to całe szpiegostwo i poszłam obejrzeć wystawę jaj zdobionych różnymi technikami.
Nie powiem, robiły spore wrażenie:

Nie tak łatwo wyjść z roli szpiega, tym bardziej, że sukcesu nie odniosłam. Postanowiłam podpatrzeć w takim razie sposób ekspozycji przedmiotów na wystawie stałej, ponieważ wciąż szukam pomysłu na swoją.

Muzeum Etnograficzne ma nową siedzibę od 2004 roku. Kiedy wcześniej tam bywałam, sąsiadowało ono z Muzeum Archeologicznym w gmachu dawnego pałacu Fryderyka Wilhelma IV. Myślałam, że w związku z przeprowadzką do letniego Pałacu Biskupów Wrocławskich przy Traugutta,  mogę sięspodziewać jakiejś nowoczesnej błyskotliwej myśli, popartej nietuzinkowym aranżem. 

Kolejny raz spotkał mnie zawód i opadły mi ręce. Muzeum składa się praktycznie z samych gablot. Zza szklanej szyby trudno dojrzeć nie tylko szczegóły, ale i całe zabytki. Podarowałam sobie zatem w większej części fotki tych szyb i stwierdziwszy, że poza zabytkowymi, zrabowanymi z naszych karkonoskich kapliczek i kościołów rzeźb, mamy po stodołach więcej zabytków związanych z rzemiosłem wiejskim.
Nie mamy tego:

Ul z pnia drzewa.

Wyposażenie warsztatu tkackiego. Po utworzeniu mojej wystawy pozyskanie warsztatu tkackiego stanie się dla nas priorytetem.

A co się zmieniło we Wrocławiu od czasu mojej nieobecności?

Coś kombinują z Dworcem Głównym:

A pod mieszkaniem moich rodziców stanęło wreszcie do końca to cóś, co przy odrobinie wyobraźni wygląda, jak palec podniesiony w obelżywym geście:

Sky Tower

Dobrą stroną  postawienia Sky Tower pod gierkowskim blokiem dla jego mieszkańców jest to, że podniesie on ceny mieszkań. Złem dla mojej mamy jest fakt, że totalnie zakłóca odbiór telewizji Trwam :-)

Mantra i moje maleństwa czują się bardzo dobrze, co można obserwować dzień po dniu na hodowlanym blogu.
W sprawie imion mam już koncepcję, ale dla pewności, że zdania nie zmienię, poczekajmy z tym jeszcze kilka dni.

Tymczasem życzę Wam spokojnych Świąt wypełnionych radosnym oczekiwaniem na wiosnę i słońce, które budzi przyrodę do życia. W nowym sezonie życzę obfitości we wszystkich aspektach i dziedzinach życia.

Wesołych Świąt :-)