Wakacyjna piguła.

Po powrocie z wakacji zastałam:

-setkę e-maili :-)
-skomplikowaną i smutną sytuację rodzinną :-(
-stęsknionego Chłopa
-stęsknione pieski
-nie do końca ogarniętą rzeczywistość według moich standardów :-)

Chłop podczas mojej nieobecności spisał się wspaniale. Wprawdzie psiaki nie widziały przez te 10 dni szczotki ni grzebienia, ale za to miały błogie miny i nieco bardziej zaokrąglone kształty, niż sobie tego życzę. Jednym słowem, żarcia im nie pożałował. Moje plany dietetyczne też we Francji nie wypaliły (kto by się oparł tym bagietkom i croissantom :) zatem od wiosny czeka nas wszystkich, prócz Chłopa rzecz jasna, dieta.
Z tej racji, że po owych 10 dniach muszę ogarnąć rzeczywistość, aby była jednak zgodna z moimi standardami (sprzątnie, psia fryzjerka i kosmetyka), zanim znajdę czas na szczegółowy opis tego, co w Prowansji widzialam, co przeżyłam, a czego mam niedosyt, dla ciekawych przygotowałam relację z wakacji w pigułce.

Prowansja powitała nas kapryśną pogodą, niczym w Bollywood- czasem słońce, czasem deszcz. Egzotyczny klimat towarzyszył nam od samego poczatku. Na ten przykład odkryłam alternatywny Starożytny Egipt:

oraz Pompeje:

Nie obyło się bez pikantnych szczegółów, gdyż wdałam się w płomienny romans z Ramzesem, który niestety szybko się zakończył, ponieważ obiekt moich westchnień wydawał się być taki jakiś plastikowy...

Potem przymierzyłam się do Murzyna, ale ten z kolei był zimny, jak stal:

Nie pozostało mi zatem nic innnego, jak skierować swoje uczucia ku istotom z krwi i kości. Zachwycili mnie i wszystkie babeczki z wycieczki, Polinezyjczycy w rytualnym tańcu plemiennym (poświęcę wkrótce temu tematowi osobny wpis)

ach, te plemienne tatuaże, hmmm.... :-)

W tym romantycznym nastroju pozostałam już do końca grając smętnie na gitarze gdzie tylko się dało:

przed kempingiem...

...i ponad lazurami Morza Śródziemnego

wszędzie też, przytulałam się do palmy:

Czasem robilam skok w bok w opuncje:

Podczas gdy inni buszowali w rozmarynie...

...ja zastanawiałam się nad rozwiązaniem współczesnych problemów w kraju z dostępem do mąki z lokalnych młynów.

Dotknęłam prawdziwych starożytnych rzymskich ruin we Frejus:

I omal nie zaciągnęłam się do pracy przy wykopaliskach (tamże):

Nie przepuściłam żadnej starej kamieniarce:

Uprawiałam wspinaczkę w kilku pięknych miejscach...

...oraz znalazłam się zupełnie niespodziewanie w bajecznych krajobrazach:

szmaragdowe wody rzeki Verdon

most niedaleko wąwozu Verdon

 Eze- bajeczna droga gdzie Fryderyk Nietzsche stworzył swoje dzieło "Tako rzecze Zaratustra"

Koniec drogi Nietzschego

droga dookoła wąwozu Verdon jest obłędna! :-)

Widok z autokaru- 

co za emocje, kiedy twoje życie zależy od kierowcy autokaru!

Wszystkie krzaki z czerwonymi kwiatkami identyfikowałam, jako róże :-)

Kamelie do złudzenia przypominają róże.

Rozpoznawałam jedynie magnolie:

Co do reszty kwiecia było mi wszystko jedno. Spragniona zieleni i kolorów innych niż biały śnieg, łapałam każdą okazję:

Wpadłam na kawę do Monte Carlo...

Tam też, pod książęcym pałacem zamarzyło mi się takie autko:

Ostatecznie jednak zdecydowałam się wraz z koleżankami wziąć udział w słynnym rajdzie Monte Carlo...

...a potem poszłyśmy stracić fortunę w kasynie:

Podczas całego pobytu wino lało się litrami...

...aż zaczęłam podejrzewać, że mam delirium widząc różne dziwne stwory...

 Próbowałam zaciągnąć się w rejs na jakimś wypasionym jachcie:

Ale pogoda się popsuła, zatem wróciłam do domu wraz z uczestnikami wycieczki:

To tyle w skrócie. Mam nadzieję, że Was zachęciłam i zajrzycie za kilka dni na porządną relację z mojego odkrywania Prowansji :-)